Strona

Polecamy zakładkę "ABC synodu" na oficjalnej stronie synodu w Polsce:
https://synod.org.pl/synod-dla-poczatkujacych/

CCookies (z j.ang. ciasteczka) to niewielkie pliki tekstowe wysyłane przez serwis internetowy, który odwiedza internauta, do urządzenia internauty.

Domyślne parametry ciasteczek pozwalają na odczytanie informacji w nich zawartych jedynie serwerowi, który je utworzył. Ciasteczka są stosowane najczęściej w przypadku liczników, sond, sklepów internetowych, stron wymagających logowania, reklam i do monitorowania aktywności odwiedzających.

Pliki "cookies" nie służą identyfikacji użytkowników i na ich podstawie w żaden sposób nie jest ustalana czyjakolwiek tożsamość.

Podmiotem zamieszczającym na urządzeniu końcowym użytkownika serwisu pliki cookies jest operator serwisu internetowego synod.archidiecezjakatowicka.pl oraz synod.katowicka.pl czyli Archidiecezja Katowicka.

Pliki cookies:

• identyfikują dane komputera i przeglądarki używanych do przeglądania stron internetowych – pozwalają np. dowiedzieć się czy dany komputer już odwiedzał stronę.
• dane pozyskane z „cookies” nie są w żaden sposób łączone z danymi osobowymi użytkowników pozyskanymi np. podczas rejestracji w serwisach.
• nie są szkodliwe ani dla nas ani dla naszych komputerów, czy smartfonów – nie wpływają na sposób ich działania.
• nie powodują zmian konfiguracyjnych w urządzeniach końcowych, ani w oprogramowaniu zainstalowanym na tych urządzeniach.
• domyślne parametry „ciasteczek” pozwalają na odczytanie informacji w nich zawartych jedynie serwerowi, który je utworzył.

Pliki cookies wykorzystywane są w celu:

• tworzenia statystyk, co umożliwia ulepszenie struktury serwisu.
• dostosowania zawartości stron internetowych serwisu do preferencji Użytkownika oraz optymalizacji korzystania ze stron internetowych.
• utrzymanie sesji użytkownika serwisu (po zalogowaniu).

Czego oczekuje od nas papież Franciszek? - plik pdf

Modlitewna refleksja przed rozpoczęciem synodalnego wysłuchania - plik pdf

Vademecum synodu - plik pdf

Dokument przygotowawczy - plik pdf

Konspekt spotkania synodalnego - plik pdf

Konspekt spotkania synodalnego - plik docx

Streszczenie spotkania synodalnego - plik pdf

Streszczenie spotkania synodalnego - plik docx

Gdzie aktualnie jesteśmy?

W okresie od 17 października 2021 roku do maja 2022 roku trwa etap diecezjalny Synodu. Następnie sekretariaty synodu w poszczególnych diecezjach przystąpią do opracowania materiałów ze spotkań synodalnych, aby w dalszej kolejności przekazać je (do końca czerwca 2022 roku) do Sekretariatu Episkopatu Polski. Tam zostanie wykonana synteza krajowa tych opracowań, która w połowie sierpnia 2022 roku zostanie przekazana do Watykanu.

Kolejnym krokiem jest etap kontynentalny Synodu, przewidziany dla siedmiu zgromadzeń kontynentalnych: Afryki, Oceanii, Azji, Bliskiego Wschodu, Ameryki Łacińskiej, Europy i Ameryki Północnej: Te siedem międzynarodowych zgromadzeń ma z kolei zaowocować siedmioma Dokumentami Końcowymi, które posłużą jako podstawa drugiego Instrumentum Laboris. Będzie ono używane w czasie ostatniego, rzymskiego etapu – podczas Zgromadzenia Synodu Biskupów w październiku 2023 roku.

Co w naszej archidiecezji?

Diecezjalny etap synodu w archidiecezji katowickiej składa się z dwóch części. Część pierwsza obejmuje:

1. Spotkania w grupach dekanalnych z przedstawicielami poszczególnych parafii dekanatu
2. Spotkania w grupach profilowanych (ruchy, stowarzyszenia, wspólnoty, celowo wytypowane środowiska).

Ta część powinna zakończyć się do 27 lutego 2022 roku, z zastrzeżeniem, że spotkania w grupach profilowanych mogą trwać dłużej.

Część druga rozpocznie się od 28 lutego i potrwa do 6 maja. W tym czasie spotkania synodalne przenoszą się na poziom parafii, gdzie osoby zainteresowane udziałem w synodzie będą mogły zgłaszać się do swoich proboszczów. Ci, wraz z koordynatorami parafialnymi, którzy wcześniej wzięli udział w spotkaniach dekanalnych, przeprowadzą spotkania synodalne dla osób zainteresowanych. Przewidziane jest minimum jedno spotkanie na poziomie parafii, z możliwością kontynuacji. Ich ostateczna liczba kształtować się będzie w zależności od ilości chętnych i potrzeb uczestników.

Osoby, które chcą włączyć się w proces synodalny w archidiecezji katowickiej zapraszamy do kontaktu z Archidiecezjalnym Zespołem ds. Konsultacji Synodalnych:

W dniach 9-10 października 2021 roku zainaugurowane zostało w Watykanie przez papieża Franciszka XVI Zwyczajne Zgromadzenie Ogólne Synodu Biskupów „Dla Kościoła synodalnego. Komunia, uczestnictwo, misja”.

Proces synodalny, w który chce nas wprowadzić papież Franciszek, wielu jawi się jako rzeczywistość co najmniej enigmatyczna. Już sam temat brzmi na pierwszy rzut oka dość niejasno. Ponadto papież przekształca to wydarzenie w coś na kształt drogi, która rozciągnie się na okres dwóch i zakończy w październiku 2023 roku w Rzymie. Dokąd zatem prowadzi nas Ojciec Święty?

Zacznijmy od początku. Synod Biskupów został ustanowiony 15 września 1965 roku przez papieża Pawła VI, jako instytucja doradcza w Kościele katolickim, gromadząca przedstawicieli episkopatów (biskupów) z różnych regionów świata w celu omówienia zagadnień związanych z działalnością Kościoła. Od tamtego czasu kolejni papieże wielokrotnie korzystali z dobrodziejstw Synodu. W homilii na zakończenie VI Zwyczajnego Zgromadzenia Ogólnego Synodu Biskupów Jan Paweł II stwierdził, że „prawdopodobnie to narzędzie będzie można jeszcze ulepszyć. Być może pasterska odpowiedzialność kolegialna może wyrazić się na Synodzie jeszcze pełniej”. Z kolei Benedykt XVI mówił w 2007 roku, w homilii na inaugurację V Ogólnej Konferencji Episkopatów Ameryki Łacińskiej i Karaibów, o metodzie „za pomocą której działamy w Kościele […]. To nie jest tylko kwestia procedury. To jest odzwierciedlenie samej natury Kościoła, tajemnicy komunii z Chrystusem w Duchu Świętym”.

Za pontyfikatu Franciszka pojawiają się dwa bardzo istotne dokumenty: Pierwszy, to dokument Międzynarodowej Komisji Teologicznej „Synodalność w życiu i misji Kościoła”, a drugi to konstytucja apostolska Episcopalis communio o Synodzie biskupów – oba z 2018 roku. Można w nich znaleźć – oprócz wnikliwej analizy teologicznej – także pogłębiony rys historyczny, który pokazuje, że synodalność nie jest wymysłem czasów posoborowych. Synody istniały od samego początku historii Kościoła – zasadniczo na poziomie Kościołów lokalnych – a w pierwszym tysiącleciu jego historii funkcjonowały jako istotne narzędzia rozeznawania wspólnotowego i apostolskiego, podejmujące ważne zagadnienia duszpasterskie oraz doktrynalne. Ten synodalny styl na tyle przenikał życie Kościoła, że w piątym wieku św. Jan Chryzostom miał nawet mawiać: „Kościół i Synod to synonimy”.

Nie inaczej było w drugim tysiącleciu, choć synodalny styl Kościoła został wówczas mocno przyćmiony przez feudalny model zarządzania, który zdominował życie społeczno-polityczne i struktury władzy. Wystarczy jednak wskazać choćby przykład Soboru Trydenckiego, który wprowadził normę przeprowadzania corocznych synodów diecezjalnych oraz (co trzy lata) synodów prowincjalnych, aby nadać impuls do reform całemu Kościołowi. W konsekwencji św. Karol Boromeusz, jako arcybiskup Mediolanu, w trakcie swojej posługi zwołał pięć synodów prowincjalnych i jedenaście synodów diecezjalnych.

Międzynarodowa Komisja Teologiczna zwraca uwagę na fakt, że papież Franciszek nie robi niczego innego, jak tylko konsekwentnie podąża drogą wytyczoną przez Pawła VI i Sobór Watykański II, stawiając sobie za cel odnowienie w Kościele tego pradawnego i sprawdzonego stylu podążania drogą wspólnego rozeznawania, który odzwierciedla starożytne i czcigodne słowo „synod”. Owszem, samo pojęcie „synodalności” to współczesny neologizm, który pojawia się dopiero w posoborowej teologii. Jednak pojawia się w niej nie po to, aby tworzyć coś nowego, lecz by lepiej, bardziej adekwatnie opisać rzeczywistość od wieków znaną i praktykowaną – podobnie zresztą jak wiele innych pojęć, które wypracowała teologia w toku rozwoju swej refleksji nad sprawami nawet najbardziej podstawowym. Wystarczy prześledzić rozwój języka teologii, aby się o tym przekonać.

A co z tym zaskakującym zaangażowaniem świeckich w Synod? Z powszechnymi konsultacjami? Ze słuchaniem wszystkich wiernych? Oczywiście, wcześniejsze synody z pewnością były przede wszystkim domeną biskupów – nie aktywizowały w takim stopniu całego Ludu Bożego, jak ma to miejsce w wypadku obecnego synodu o synodalności. Trzeba jednak podkreślić, że to zaangażowanie nie wywraca do góry nogami samej idei synodu. Stanowi ono bowiem etap przygotowawczy, przed właściwym finalnym etapem XVI Zwyczajnego Zgromadzenia Ogólnego Biskupów, które odbędzie się w październiku 2023 roku w Rzymie – w podobny sposób, jak wszystkie wcześniejsze zgromadzenia synodalne. Po co więc etap przygotowawczy? Otóż po to, aby biskupi mogli pracować na materiale ukształtowanym w procesie rozeznawania, w który zaangażowany będzie cały Kościół; aby mógł w nim ujawnić się nie głos wąskiej grupy specjalistów, lecz tak ważny dla papieża zmysł wiary (sensus fidei) ludu Bożego, który da impuls do potrzebnych Kościołowi reform. Nie chodzi więc o jakąś demokratyzację Kościoła, ale o to, aby biskupi w jedności z papieżem mogli rozeznawać w oparciu o nasze rozeznanie.

Proces synodalny został więc pomyślany po to, aby stworzyć przestrzeń szczególnego rodzaju spotkania, wzajemnego słuchania się, uważności i dialogu. Ma to być czas dzielenia się swoimi obawami, pragnieniami, nadziejami, ale też trudnościami, które generuje skomplikowana sytuacja Kościoła w świecie współczesnym. Dlatego pierwszy, lokalny etap Synodu odbywa się w poszczególnych diecezjach i polega na szerokich konsultacjach, aby wierni, oraz ci, którym sprawy Kościoła nie są obojętne, mogli wnieść swój wkład w eklezjalny dialog.